Zaraz po żywności, mieszkalnictwie i transporcie – tekstylia są czwartą co do wielkości przyczyną presji środowiskowej. Ubrania uwalniają do oceanów pół miliona ton mikroorganizmów rocznie, co odpowiada 50 miliardom butelek plastikowych! Na ziemię – wyrzucana jest (dosłownie!) jedna ciężarówka ubrań… na sekundę! Z kolei tekstylia, które są spalane, a nie zalegają na wysypiskach – emitują do atmosfery ogromne ilości gazów cieplarnianych i toksyczne substancje. Co gorsza, większa część „mody” produkowana jest z paliw kopalnych. Syntetyczne rudy wytwarzane z surowców naturalnych, takich jak ropa naftowa i gaz ziemny stanowią aż dwie trzecie materiałów na odzież na świecie! Dominuje poliester – tworzywo sztuczne, powstałe z silnie przetworzonych produktów petrochemicznych. Tego rodzaju włókna syntetyczne nie ulegają biodegradacji, przyczyniają się do narastającego problemu mikroplastiku w oceanach i do powstawania niemożliwych do utrzymania „gór” odpadów odzieżowych, a także wzrostu emisji CO2, czego nie jest w stanie udźwignąć planeta.
Przeciętny produkt poliestrowy, jaki kiedykolwiek wyprodukowano – wciąż jest z nami. Przetrwa bowiem na lądzie ok. 200 lat, wypłukując toksyczne chemikalia do gleby i wód gruntowych, a także uwalniając metan do atmosfery.
Oprócz energochłonności czy emisji dwutlenku węgla – jest to nierozerwalnie związane m. in. z wyciekami ropy naftowej, zanieczyszczeniem wody i powietrza, utratą różnorodności biologicznej, a także wpływem na zdrowie ludzi. Należy dodać, że rozwój modelu fast fashion, a co za tym idzie praktyki zakupowe marek – zmuszają dostawców do pójścia na skróty w zakresie praw pracowniczych i ochrony środowiska, jeśli mają skutecznie realizować swoje zamówienia…
Ten nienasycony przemysł rozwija się dzięki nadmiernej konsumpcji, której towarzyszy niska jakość „jednorazowej” odzieży i głęboko zakorzenione nierówności w łańcuchach dostaw. Opiera się na paliwach kopalnych, a obecny model produkcji branży modowej zależny od ich wydobycia – stoi na drodze do przejścia na gospodarkę w obiegu zamkniętym. Tym samym, o ile nie odejdzie się od obecnego modelu produkcji, branża tekstylna przyczyni się do katastrofalnych zmian klimatycznych.
Sektor modowy potrzebuje zmian systemowych. Choć boryka się z problemami, to jednak ma potencjał transformacji. Niezaprzeczalnym jest, że sprawę na szali pójścia w kierunku zrównoważonego rozwoju (bez greenwashingu) stawiają konsumenci. Moda zrównoważona nie jest odległym marzeniem! Istnieją bowiem rozwiązania przyjazne dla środowiska! Jak np. biodegradowalne i odnawialne tekstylia wykonane z produktów leśnych. Kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju ma certyfikacja lasów.
Certyfikat PEFC a tekstylia.
Certyfikacja PEFC wspiera dążenie sektora modowego do zrównoważonego rozwoju, umożliwia odpowiedzialne pozyskiwanie drewnopochodnych włókien cellulozowych takich jak: wiskoza, modal, octan czy lyocell, a przy tym chroni lasy, które to odgrywają kluczową rolę w łagodzeniu zmian klimatycznych. Naturalne włókna leśne stanowią alternatywę dla tych konwencjonalnych, są odnawialne (dzięki zaawansowanym technologiom zużywają też stosunkowo mało wody i energii), a także, przynajmniej w pewnej części, mogą przyczynić się do tego, by przemysł modowy był bardziej zrównoważony.
Jednak pochodzenie tychże włókien jest krytyczne i musi zostać udowodnione! Tutaj właśnie wkracza system certyfikacji PEFC i zrównoważona gospodarka leśna, chroniąca lasy i zależnych od nich ludzi, a jednocześnie dostarczająca surowców potrzebnych do wykonania ubrań. Marki modowe i sprzedawcy mają ogromną szansę, by pomóc bronić i wspierać zrównoważone zarządzanie światowymi lasami, przynosząc korzyści ludziom, lasom i całej planecie, przeciwdziałając zmianom klimatycznym.
Wykorzystywanie certyfikowanych materiałów PEFC przynosi korzyści:
- daje gwarancję, że zakup włókien leśnych nie przyczynia się do degradacji lasów, wspiera zaś osiąganie celów klimatycznych;
- jest dowodem odpowiedzialności społecznej i środowiskowej, docenianym przez konsumentów stawiających na etyczną modę;
- daje przewagę konkurencyjną, demonstrując zaangażowanie w zrównoważony rozwój;
- PEFC to system certyfikacji o zasięgu globalnym (obejmuje 325 mln hektarów lasów na świecie), dzięki czemu odpowiedzialne pozyskiwane surowce certyfikowane PEFC są powszechnie dostępne, a ich regularne dostawy łatwo jest zabezpieczyć;
- na rynku dostępna jest szeroka gama produktów i materiałów z certyfikatem PEFC;
- stabilny łańcuch dostaw PEFC CoC.
Control Union Poland, w zakresie certyfikacji PEFC, działa pod akredytacją Control Union Certifications B.V. z siedzibą w Zwolle.
Przeczytaj też: ABC PEFC CoC.
Źrodła: pefc.org, pefc.pl, Modefica „Fashion Treads. Systemic Perspectives for Circularity”, Fossil Fashion. The hidden reliance of fast fashion fossil fuels;
